Zestaw biżuterii sutaszowej AGA

(jaspis oceaniczny podbarwiany, turkus rekonstruowany, koraliki szklane, sutasz, metal bezniklowy)

Pierwszy po dwuletniej przerwie. Bardzo długo go robiłam. Mam nadzieję, że następny pójdzie szybciej. Produkcji nie uruchamiam, ale uzbierała mi się całkiem spora kolekcja kamieni, aż żal patrzeć jak się marnują.

/1406001-007/

Z tego wisiorka byłam naprawdę dumna kiedy go zrobiłam. Kamień bardzo mi się spodobał ale kształt jakiś taki… cienki. Nabyłam kiedyś na giełdzie minerałów i tak sobie leżał i leżał i jakoś nie miałam weny co z nim zrobić, tym bardziej, że to kaboszon, aż się nauczyłam szyć sutasze i nagle mnie olśniło. Zachciało mi się czegoś oryginalnego i w końcu padło na „ślimaczki”. Bardzo się nad nimi męczyłam, robiłam go calutki dzień ale myślę, że wyszedł nie najgorzej. Miałam go zatrzymać, ale ktoś go wyprosił. A niech tam – fajna dziewczyna, niech nosi na zdrowie.

Kamień ma zaledwie ok 3cm długości a szerokości chyba nie więcej niż 6mm. Użyłam również matowo-złotych drobnych koraliczków z Jablonexu oraz sznurków w dwóch odcieniach brązu (nr 016 i 022). Od spodu podklejony jest delikatnym filcem.

/120606-006/

Nie pamiętam jak się ten kamień nazywa, ale na pewno nie jest to ametyst. Kamień jest dosyć duży więc oprawa raczej skromna.

Sznureczki nr 085,091 i 013, przejrzyste białe koraliki wewnątrz dziurki srebrzone, więc ładnie błyszczą.

/120603-003/

A to taka sobie skromna sutaszowa koroneczka 🙂 Sam kamień jest dość spory ok 3,5cm więc uznałam, że nie będę go bardziej powiększać. Kolor ma bardzo wiosenny i wyjątkowo ładnie opalizuje. Użyłam sutaszu nr 016 i drobnych szklanych koraliczków złotawo zielonych. Podklejony filcem.

/120602-002/

Jakiś czas temu zafascynował mnie sutasz a ponieważ w naszym sklepie odbywały się kursy stwierdziłam, że ja też muszę się tego nauczyć. Lubię igłę z nitką i wydawało mi się, że łatwo pójdzie więc z odwagą podeszłam do tematu. Faktycznie, bać się nie ma czego, ale nie da się zrobić ładnej rzeczy „na kolanie”. Trzeba dużo cierpliwości i wprawy żeby się te sznureczki równo ułożyły. Cierpliwość mam, a żeby nabrać wprawy…  tak sobie myślę, że pięćdziesiąty to już ma szanse być idealny. Ten jest chyba czwarty jaki zrobiłam. Robiłam go prawie cały dzień. Idealny nie jest, ale włożyłam w niego bardzo dużo serca. Kamień to barwiony howlit, jak tylko go zobaczyłam to od razu wiedziałam, że będzie dla naszej Marty. Wtedy jeszcze nie umiałam szyć sutaszy i musiał trochę poczekać. Oprawa jest z czarnego i srebrnego sznurka i drobnych różowych koralików przypominających perełki. To pierwszy metaliczny sutasz jaki szyłam i chyba na długo ostatni bo szyje się paskudnie.

/120604-004/